مقدمه: نظام تبعیض آمیز مدیریتی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بود که جان مردم را به لب رساند و موجب اعتراض عمومی ‌شد، آن اعتراض به تندی گرایید و به یک شورش عمومی‌منجر شد و آن اتفاقی که نباید می‌افتاد، افتاد؛ در حقیقت بستر آن اتفاق «تبعیض ایجاد شده از سوی حکومت» بود. نویسنده و پژوهشگر برجسته نهج البلاغه و سیره علوی در مورد مفهوم و نگاه اصلاحی امام علی(ع) نسبت به «تبعیض»اشاره و اظهار کرد: مردم در حکومت با هر مذهبی، مرامی، فکری، عقیده ای، قومیتی دارای حقوق هستند و از همه حقوق اجتماعی، سیاسی و فرهنگی برخوردارند؛ اگر در حکومتی مناسبات تبعیض آمیز بود و گروهی را به ناحق بالا آوردند و گروهی را به ناحق به زیر کشیدند، و برای خویشاوندان، فرزندان، دوستان و هوادارانشان امکانات فراهم کردند و خلاف عدالت عده ای را محروم کردند، این درنده خویی و تجاوزگری است. کسانی که چنین می‌کنند، از انسانیت بی‌بهره‌اند. اگر زنی شایستگی زمامداری و مدیریت دارد بدون هیچ نگاه تبعیض آمیز باید بر سر کار بیاید، اگر کسی مذهب دیگری دارد و شایستگی‌های لازم را دارد باید این امکان برای او فراهم شود. در اندیشه علی(ع) نباید اقداماتی از جانب مسئولان صورت گیرد که تبعیض آمیز باشد و موجب بدبینی مردم و انزجار آنان و پیدایش یأس در ایشان شود؛ چنین اقداماتی نگاه مردم را منفی و ذهنیت آنها را نسبت به حکومت، مدیریت، سلامت حکومت و عدالت می‌شکند. دلشاد تهرانی با بیان اینکه ریشه همه مشکلات حکومت علی(ع) حتی جنگ‌هایی که به حضرت تحمیل شد، بر هم زدن نظام ظالمانه و بی‌عدالتی‌ها و تبعیض‌ها بود، گفت: حضرت پس از پذیرش حکومت فرمود: دارایی‌های به غارت رفته برگردد، امکانات عمومی‌عادلانه توزیع شود، مناسبات ظالمانه از میان برداشته شود. کسانی که به ناشایستگی بر اساس یک نظام مدیریتی – سیاسی تبعیض آمیز پیش افتاده بودند، سر جای خودشان برگردند و کسانی که پس زده شده بودند، پیش بیایند. متن گفت وگوی شفقنا با دکتر دلشاد تهرانی را می‌خوانید: